Σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, η διάδοση των νέων ψηφιακών τεχνολογιών και τεχνολογιών της βιομηχανίας 4.0, περιλαμβανομένης της Τεχνητής Νοημοσύνης και της Πράσινης μετάβασης, αποτελούν πρόκληση και αναδιαμορφώνουν τη φύση της εργασίας και της μάθησης, δημιουργώντας νέες απαιτήσεις σε δεξιότητες καθώς και  υψηλής ποιότητας και επίκαιρες γνώσεις.

Συνεπώς, η επιμόρφωση και η συμπληρωματική εκπαίδευση αποτελούν μία διαρκή προτεραιότητα για το σύγχρονο εργαζόμενο, και τον καθιστούν ικανό να ανταποκριθεί στις νέες και ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις, αναβαθμίζοντας συνεχώς τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τις ικανότητές του.

Ως «Δεξιότητες» ορίζονται οι  ικανότητες εφαρμογής γνώσεων και αξιοποίησης τεχνογνωσίας για την εκτέλεση εργασιών και την επίλυση προβλημάτων και περιγράφονται ως γνωστικές, οι οποίες περιλαμβάνουν τη χρήση λογικής, διαισθητικής και δημιουργικής σκέψης, ή πρακτικές, οι οποίες αφορούν στη χειρωνακτική επιδεξιότητα και τη χρήση μεθόδων, υλικών, εργαλείων και οργάνων.

Βασικές δεξιότητες στο εργασιακό περιβάλλον είναι:

• Καλή Γνώση και χρήση της Ελληνικής Γλώσσας
• Γνώση Ξένων Γλωσσών
• Αριθμητική Ικανότητα
• Ψηφιακή ικανότητα
• Ικανότητα δια βίου μάθησης
• Διαπροσωπικές και επικοινωνιακές δεξιότητες
• Επίλυση προβλημάτων
• Δημιουργικότητα
• Εργασία σε ομάδα
• Πρωτοβουλία και επιχειρηματικότητα
• Επαγγελματικές δεξιότητες που αποκτώνται ή αναπτύσσονται μέσα από την άσκηση του επαγγέλματος, την εθελοντική εργασία, την πρακτική άσκηση κ.λπ..

Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού πλαισίου για την ψηφιακή ικανότητα των πολιτών, DigComp 2.2, η προσφερόμενη βεντάλια των είκοσι ένα (21) προγραμμάτων, περιέχουν περισσότερες από διακόσια πενήντα (250) νέες γνώσεις, δεξιότητες και στάσεις, που βοηθούν τους πολίτες να αξιοποιήσουν με αυτοπεποίθηση, κριτική ικανότητα και ασφάλεια τις ψηφιακές τεχνολογίες μέσω της κατανόησης ζητημάτων, όπως η ηθική σε σχέση με τις αναδυόμενες τεχνολογίες, καθώς και η εμβάθυνση σε θέματα προστασίας προσωπικών δεδομένων και ιδιωτικότητας στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες και συναλλαγές, στο πλαίσιο της καθημερινής πρακτικής και λειτουργίας τόσο του ψηφιακού κράτους, όσο και της ψηφιακής οικονομίας.

Κύριος στόχος των επιμορφωτικών προγραμμάτων είναι να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της σύγχρονης αγοράς εργασίας, εστιάζοντας στην Ανάπτυξη, Αναβάθμιση, Αντιστοίχιση και Ενεργοποίηση των Προσωπικών Δεξιοτήτων των συμμετεχόντων.